مقایسه ال نود با سورن پلاس + ال90 یا سورن پلاس؛ کدام یک برای شما مناسب‌تر است؟
فرق ال نود با سورن پلاس
مقایسه ال نود با سورن پلاس، در دنیای خودروهای اقتصادی، انتخاب‌های متعددی برای مصرف‌کنندگان وجود دارد. دو نمونه از خودروهایی که در بازار ایران محبوبیت زیادی کسب کرده‌اند، رنو تندر 90 (ال نود) و سمند سورن پلاس هستند. هر دو این خودروها به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد خود و قیمت مناسب، توانسته‌اند توجه خریداران را به خود جلب کنند. در این مقاله قصد داریم به معرفی این دو خودرو بپردازیم و در بخش‌های بعدی به مقایسه جامع آنها از جنبه‌های مختلف بپردازیم.
فهرست مطالب:
مقایسه ال نود با سورن پلاس
رنو تندر 90، که در بسیاری از بازارها به عنوان داچیا لوگان شناخته می‌شود، اولین بار در سال 2004 به عنوان یک سدان اقتصادی و با هدف عرضه در کشورهای در حال توسعه معرفی شد. این خودرو که تحت نظارت رنو طراحی شده است، در برخی از بازارها از جمله ایران با نام و نشان رنو به فروش رسید.
تولید تندر 90 در ایران از سال 1386 توسط دو شرکت ایران خودرو و پارس خودرو آغاز شد و تا سال 1398 در نسخه‌های مختلفی عرضه شد. تندر 90 به دلیل طراحی ساده، دوام بالا و قیمت مناسب، به سرعت جایگاه خود را در بازار ایران پیدا کرد. با این حال، به دلیل تشدید تحریم‌ها و خروج رنو از بازار ایران، تولید این خودرو در سال 1398 متوقف شد.
سمند سورن پلاس، نسخه به‌روز شده‌ای از سمند سورن، برای اولین بار در زمستان 98 توسط ایران خودرو معرفی شد. پروژه سمند از دهه 70 به عنوان اولین خودرو ملی ایران آغاز شد و تولید آن از سال 81 شروع شد. سمند سورن که اولین فیس لیفت رسمی سمند بود، از سال 1386 وارد بازار شد و با تغییراتی در طراحی ظاهری و سیستم ترمز، تلاش کرد تا مشکلات مدل‌های قبلی سمند را برطرف کند.
در سال 1390، سورن به پیشرانه 1.7 لیتری EF7 و ترمزهای دیسکی در هر چهار چرخ مجهز شد و با نام سورن ELX شناخته شد. از سال 1395 نیز نسخه توربوشارژ این خودرو به بازار عرضه شد. در نهایت، ایران خودرو با ایجاد تغییرات جزئی در طراحی سمند سورن، مدل سورن پلاس را معرفی کرد که از پاییز سال 99 تولید و عرضه آن آغاز شد.
در این بخش با دو خودروی محبوب و اقتصادی بازار ایران آشنا شدیم. رنو تندر 90 با تاریخچه‌ای طولانی و محبوبیت جهانی، و سمند سورن پلاس به عنوان یک خودروی ملی با به‌روزرسانی‌های مداوم، هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. در بخش‌های بعدی به مقایسه دقیق‌تر این دو خودرو از جنبه‌های فنی، طراحی و عملکرد در بازار خواهیم پرداخت.
مقایسه مشخصات فنی تندر ال 90 و سورن پلاس EF7
برای خریداران خودرو، مشخصات فنی یکی از مهمترین معیارها در انتخاب خودرو مناسب است. در این بخش، به مقایسه فنی دو خودروی محبوب و اقتصادی بازار ایران، رنو تندر 90 (ال نود) و سمند سورن پلاس EF7، می‌پردازیم. این مقایسه به شما کمک می‌کند تا با توجه به نیازها و اولویت‌های خود، انتخاب بهتری داشته باشید.
مشخصات فنی تندر ال 90 و سورن پلاس EF7
| مشخصات | تندر ال 90 | سورن پلاس EF7 |
|---|---|---|
| کلاس خودرو | سدان (صندوق‌دار) فرانسوی | سدان ایرانی |
| حجم موتور | 1598 سی‌سی | 1645 سی‌سی |
| گیربکس | 5 سرعته دستی | 5 دنده دستی |
| سیلندر | 4 | 4 |
| طول | 4247 میلی‌متر | 4534 میلی‌متر |
| عرض | 1740 میلی‌متر | 1944 میلی‌متر |
| ارتفاع | 1534 میلی‌متر | 1460 میلی‌متر |
| حداکثر قدرت | 105 اسب بخار در 5750 دور در دقیقه | 113 اسب بخار در 6000 دور در دقیقه |
| حداکثر گشتاور | 140 نیوتن‌متر در 3750 دور در دقیقه | 153 نیوتن‌متر در 3500-4500 دور در دقیقه |
| سوپاپ | 16 | 16 |
| شتاب 0 تا 100 | 14.3 ثانیه | 12 ثانیه |
| حداکثر سرعت | 175 کیلومتر بر ساعت | 189 کیلومتر بر ساعت |
| وزن | 1100 کیلوگرم | 1240 کیلوگرم |
| فاصله بین دو محور | 2630 میلی‌متر | 2671 میلی‌متر |
| مصرف سوخت ترکیبی | 6.82 لیتر در 100 کیلومتر | 7.36 لیتر در 100 کیلومتر |
| حجم باک | 50 لیتر | 63 لیتر |
رنو تندر 90 و سورن پلاس EF7 هر دو در کلاس خودروهای سدان قرار دارند، اما تفاوت‌های قابل‌توجهی در مشخصات فنی آنها وجود دارد:
- حجم موتور و قدرت: سورن پلاس EF7 با حجم موتور 1645 سی‌سی و قدرت 113 اسب بخار نسبت به تندر 90 با حجم موتور 1598 سی‌سی و قدرت 105 اسب بخار، توان بیشتری ارائه می‌دهد.
- ابعاد و وزن: سورن پلاس EF7 با طول، عرض و وزن بیشتر نسبت به تندر 90، خودرو بزرگ‌تری محسوب می‌شود. این ویژگی ممکن است برای کسانی که فضای بیشتر را ترجیح می‌دهند، مزیت محسوب شود.
- شتاب و سرعت: سورن پلاس EF7 با شتاب 12 ثانیه و حداکثر سرعت 189 کیلومتر بر ساعت، عملکرد بهتری نسبت به تندر 90 با شتاب 14.3 ثانیه و حداکثر سرعت 175 کیلومتر بر ساعت دارد.
- مصرف سوخت: تندر 90 با مصرف سوخت ترکیبی 6.82 لیتر در هر 100 کیلومتر، اقتصادی‌تر از سورن پلاس EF7 با مصرف 7.36 لیتر است.
- حجم باک و فضای صندوق عقب: سورن پلاس EF7 دارای حجم باک و فضای صندوق عقب بیشتری است که برای سفرهای طولانی و حمل بار بیشتر مناسب‌تر است.
هر دو خودرو، تندر 90 و سورن پلاس EF7، ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارند. تندر 90 با مصرف سوخت کمتر و طراحی ساده‌تر، برای کسانی که به دنبال یک خودروی اقتصادی و کم‌هزینه هستند، گزینه مناسبی است. از طرفی، سورن پلاس EF7 با قدرت و فضای بیشتر، برای افرادی که به دنبال عملکرد بهتر و امکانات بیشتر هستند، انتخاب بهتری خواهد بود. در بخش‌های بعدی به مقایسه جزئی‌تر این دو خودرو از نظر طراحی، امکانات و تجربه رانندگی خواهیم پرداخت.
مقایسه طراحی داخلی رنو ال ۹۰ و سورن پلاس
با توجه به رقابت شدید در بازار خودروهای اقتصادی و خانوادگی، توجه به طراحی داخلی خودروها به عنوان یکی از عوامل مهم در جلب رضایت مشتریان اهمیت بسیاری یافته است. دو نمونه از خودروهای پرطرفدار در این دسته، رنو ال ۹۰ و سورن پلاس، به دلیل قیمت مناسب و امکانات قابل قبول، انتخاب‌های محبوبی در بازار ایران محسوب می‌شوند. در این مقاله، به مقایسه طراحی داخلی این دو خودرو پرداخته و نقاط قوت و ضعف هر یک را بررسی می‌کنیم.
طراحی داخلی رنو ال ۹۰
با ورود به کابین رنو ال ۹۰ شاهد سبک طراحی بسیار قدیمی و داشبوردی کاملاً ساده خواهید بود که به هیچ وجه زیبا به نظر نخواهد رسید. طراحی داشبورد، کنسول میانی، غربیلک فرمان، پنل کیلومترشمار و رودری‌ها و سایر بخش‌ها نیز کاملاً رنگ و بوی اقتصادی به خود گرفته و به هیچ وجه نمی‌توانند مورد پسند قرار بگیرند. سطح کیفی متریال به خدمت گرفته شده در نقاط مختلف کابین نیز چندان مطلوب نبوده و پلاستیک خشک نقاط مختلف داشبورد و رودری‌ها را به تسخیر خود درآورده است.
صندلی‌های این خودرو از لحاظ طراحی ارگونومیک آن‌چنان مناسب ساخته نشده‌اند و پس از نشستن نه‌چندان طولانی روی آنها احتمال بروز کوفتگی، کمر درد و خستگی در بدن سرنشینان وجود دارد. نکته مثبت کابین ال ۹۰ جادار بودن آن است که به خوبی می‌تواند ۴ تا ۵ سرنشین بزرگسال را با حداقل محدودیت به ویژه در ردیف عقب خود جای دهد. صندوق عقب وسیع ۵۱۰ لیتری این خودرو نیز یکی دیگر از نکات مثبت آن محسوب شده و به راحتی قادر به پاسخگویی نیازهای مسافرتی یک خانواده پنج نفره خواهد بود.
طراحی داخلی سورن پلاس
طراحی کابین سمند سورن پلاس نیز گرچه دستخوش تحولات بنیادین نشده اما اصلاحاتی همچون افزوده شدن روکش فرمان چرمی، دوخت متضاد قرمز رنگ صندلی‌ها و استفاده از طرح فیبر کربن در برخی قسمت‌های آن، جذابیت بیشتری به کابین این محصول ملی جدید بخشیده است. همچنین طراحی غربیلک فرمان سورن پلاس بسیار مشابه فرمان دنا بوده که جلوه بصری جذاب‌تری را برای نمای داخلی سورن پلاس در پی خواهد داشت.
داشبورد این خودرو به طور کلی بسیار قدیمی به نظر رسیده و به ویژه حالت مستطیل شکل دریچه‌های تهویه تعبیه شده در قسمت فوقانی کنسول میانی کاملاً کلاسیک و از مد افتاده به نظر می‌رسد. با این حال چینش دکمه‌ها و کلیدهای روی کنسول میانی از نظم مناسبی برخوردار بوده و از متانت قابل قبولی بهره میبرد.
داشبورد همان‌طور که انتظار می‌رود از مواد مرغوب ساخته نشده و همان پلاستیک‌های نه‌چندان باکیفیت گذشته را به خدمت گرفته است. از نظر گنجایش فضای داخلی، سمند سورن پلاس تفاوتی با گذشته نداشته و کابینی نسبتاً جادار را برای حضور ۵ سرنشین بزرگسال فراهم آورده است. صندوق عقب ۵۰۰ لیتری آن نیز ظرفیت مناسبی جهت جای دادن اسباب و وسایل مورد نیاز یک مسافرت خانوادگی پنج نفره را در دسترس کاربران قرار خواهد داد.
در مجموع، هر دو خودرو دارای نقاط قوت و ضعف خاص خود در طراحی داخلی هستند. رنو ال ۹۰ با وجود طراحی ساده و استفاده از متریال ارزان، فضای جادار و صندوق عقب بزرگی را ارائه می‌دهد که برای خانواده‌ها مناسب است. در مقابل، سورن پلاس با اعمال برخی بهبودها در ظاهر داخلی و استفاده از جزئیات جدید، تلاش کرده است تا جذابیت بیشتری به کابین خود ببخشد، اما همچنان در استفاده از مواد با کیفیت محدودیت‌هایی دارد. انتخاب بین این دو خودرو بستگی به اولویت‌های خریدار در زمینه زیبایی، کیفیت متریال و فضای داخلی دارد.
مقایسه طراحی ظاهری رنو تندر ۹۰ و سورن پلاس
در بازار خودرو، طراحی ظاهری یکی از مهمترین عوامل جذب مشتریان است. خودروهایی که در دسته اقتصادی و خانوادگی قرار می‌گیرند، علاوه بر عملکرد و کارایی، باید دارای طراحی ظاهری جذابی نیز باشند تا بتوانند نظر خریداران را به خود جلب کنند. در این مقاله، طراحی ظاهری دو خودرو محبوب رنو تندر ۹۰ و سورن پلاس را بررسی و مقایسه خواهیم کرد.
طراحی ظاهری رنو تندر ۹۰
نمای بیرونی تندر ۹۰ حالتی جعبه‌ای، ساده و عاری از خطوط سیال داشته و کاملاً از مد افتاده به نظر می‌رسد. البته دلیل این سادگی طراحی بدنه رنو ال ۹۰ پایین آوردن هزینه تولید آن و در نتیجه کمتر شدن قیمت نهایی این خودرو بوده است؛ چرا که هدف رنو از ساخت این خودرو تولید محصولی ویژه اقشار ضعیف جامعه بوده تا آنها نیز بتوانند از یک اتومبیل ارزان‌قیمت و نسبتاً باکیفیت برخوردار شوند. در بازار ایران نیز طراحی ظاهری رنو در ابتدا با انتقادات بسیاری روبرو شد اما پس از مدتی و با عادت کردن چشم‌ها به ظاهر این خودرو، کم‌کم انتقادات پیرامون آن فروکش کرد و رنو ال ۹۰ به یکی از محبوب‌ترین خودروهای تولید داخل تبدیل شد.
المان طراحی قابل توجهی در بدنه این خودرو به چشم نمی‌خورد به جز آنکه اشکال هندسی چند ضلعی کنار یکدیگر قرار داده شده و نماهای مختلف بدنه ال ۹۰ را تشکیل داده‌اند. چراغ‌های جلو، سپر، فریم پنجره‌ها و چراغ‌های عقب و سایر قسمت‌ها به صورت کاملاً ابتدایی و بی‌آلایش ترسیم شده‌اند. در مجموع باید عنوان داشت که طراحی ظاهری رنو ال ۹۰ در مقایسه با بسیاری از محصولات تولید داخل نظیر پژو پارس، سمند یا حتی پژو ۴۰۵ چندان دلچسب نبوده و نمی‌تواند احساسی مهیج را به بینندگان منتقل کند.
طراحی ظاهری سورن پلاس
نمای بیرونی سمند سورن پلاس تفاوت چشمگیری با مدل‌های پیشین این خودرو از خود به نمایش نمی‌گذارد؛ در اولین مواجهه با آن متوجه تغییرات ظاهری نه‌چندان گسترده همچون تحول گرافیک داخلی چراغ‌های جلو و عقب و به‌روزرسانی ظاهری جلوپنجره مشکی‌رنگ خواهید شد.
همچنین در نمای جانبی این خودرو شاهد حضور رینگ‌های دو رنگ جدید و دستگیره‌های درب آسان بازشو هستیم که پیش از این در دنا و دنا پلاس مورد استفاده قرار گرفته بودند. نمای عقب خودرو نیز دستخوش تحولات اساسی نشده و تغییرات اندکی همچون: تغییر گرافیک داخلی چراغ‌ها و جانمایی یک اسپویلر کوچک در لبه صندوق آن، اعمال شده است.
به طور کلی طراحی سورن پلاس همچون سایر نسخه‌های سمند سورن همچنان محافظه‌کارانه، قدیمی و عاری از المان‌های مدرن و اسپرت به نظر رسیده و چندان مهیج جلوه نمی‌کند. اما با توجه به عدم تنوع کافی بازار سدان‌های جمع‌وجور اقتصادی کشورمان، می‌توان انتظار داشت که این خودرو بتواند همچون سایر محصولات هم‌خانواده‌اش، محبوبیت نسبتا مناسبی را در میان مشتریان ایرانی به دست آورد.
در مجموع، طراحی ظاهری هر دو خودرو رنو تندر ۹۰ و سورن پلاس از جهاتی محدود و محافظه‌کارانه به نظر می‌رسد. تندر ۹۰ با طراحی ساده و اقتصادی خود، بیشتر بر کاربردی بودن و کاهش هزینه‌های تولید تمرکز داشته است، در حالی که سورن پلاس با ایجاد تغییرات جزئی و بهبودهای محدود، سعی در افزایش جذابیت ظاهری خود داشته است. با این وجود، هر دو خودرو در مقایسه با رقبای بین‌المللی خود، از نظر طراحی ظاهری همچنان فاصله دارند و نمی‌توانند به طور کامل رضایت خریداران علاقه‌مند به طراحی‌های مدرن و هیجان‌انگیز را جلب کنند.
مقایسه آپشن‌ها و امکانات رنو تندر ۹۰ و سورن پلاس
در دنیای امروز، خودروها علاوه بر طراحی و عملکرد، باید با مجموعه‌ای از امکانات و آپشن‌ها نیز مجهز شوند تا بتوانند نیازها و انتظارات مشتریان را برآورده کنند. رنو تندر ۹۰ و سمند سورن پلاس دو خودروی اقتصادی و محبوب در بازار ایران هستند که هر کدام از امکانات و آپشن‌های خاص خود بهره می‌برند. در این مقاله، به بررسی و مقایسه آپشن‌ها و امکانات این دو خودرو خواهیم پرداخت.
آپشن‌ها و امکانات رنو تندر ۹۰
رنو تندر ۹۰ در پکیج‌ها و تیپ‌های مختلف به بازار ایران وارد شد، اما نسخه فول آپشن این خودرو موسوم به E2 از تجهیزات زیر بهره میبرد:
- سنسور پارک عقب
- دزدگیر فابریک
- توزیع نیروی ترمز EBD
- ترمز ضد قفل ABS
- چراغ‌های مه شکن جلو و عقب
- فرمان هیدرولیک با روکش چرم
- سیستم صوتی با چهار اسپیکر
- نمایشگر لمسی ۷ یا ۱۰ اینچی
- مانیتور عقب
- نویگیشن
- دوربین عقب
- پورت USB
- نمایشگر دنده عقب در آینه
- دی وی دی پلیر با دسته گیم دو عدد
- کیسه هوا راننده و سرنشین جلو
- سیستم تهویه دستی
- صندلی راننده و سرنشین ۶ حالت دستی
- روکش صندلی پارچه‌ای یا چرمی
- کفپوش کابین و صندوق
- آینه جانبی با تنظیم برقی و گرمکن
لازم به ذکر است که بسیاری از تجهیزات یاد شده به صورت سفارشی در رنو تندر ۹۰ قابل دسترسی هستند.
آپشن‌ها و امکانات سورن پلاس
سمند سورن پلاس علاوه بر امکانات مدل‌های پیشین به تجهیزات جدیدتری نیز مجهز شده است. مهمترین تجهیزات رفاهی و ایمنی این خودرو عبارتند از:
- کروز کنترل
- کامپیوتر سفری
- حسگر فاصله‌سنج عقب
- سیستم ترمز ضد قفل ABS
- توزیع الکترونیکی نیروی ترمز EBD
- چراغ‌های مه شکن جلو و عقب
- فرمان هیدرولیک
- دکمه‌های کنترل روی فرمان
- سیستم صوتی شش اسپیکر با خروجی ساب ووفر
- هندزفری و بلوتوث
- دو عدد کیسه هوای راننده و سرنشین جلو
- تهویه مطبوع خودکار به علاوه دریچه تهویه عقب
- صندلی راننده با تنظیمات برقی ۶ حالته
- صندلی سرنشین جلو با تنظیم برقی ۴ حالته
- روکش صندلی پارچه‌ای
- تریم مشکی‌رنگ فضای داخل
- دسترسی به صندوق عقب از داخل کابین
- آینه‌های جانبی تاشونده با تنظیم برقی و مجهز به گرمکن
- شیشه‌های سولار
- شیشه بالابر آنتی‌ترپ
در مجموع، هر دو خودرو رنو تندر ۹۰ و سمند سورن پلاس با توجه به دسته‌بندی اقتصادی و خانوادگی خود، مجموعه‌ای از امکانات و آپشن‌های متنوع را ارائه می‌دهند. رنو تندر ۹۰ با توجه به هدف تولید یک خودروی اقتصادی، از امکانات مناسبی بهره میبرد و توانسته است نیازهای اولیه مشتریان را برآورده کند. در مقابل، سمند سورن پلاس با اضافه کردن برخی امکانات پیشرفته‌تر و تجهیزات جدیدتر، سعی در بهبود تجربه کاربری و افزایش راحتی و ایمنی سرنشینان داشته است. انتخاب بین این دو خودرو بستگی به اولویت‌های خریدار در زمینه امکانات رفاه
پرسش‌های متداول
-
آیا رنو ال ۹۰ دارای سیستم‌های ایمنی مدرن مانند ABS و ESP است؟
پاسخ: بله، رنو ال ۹۰ دارای سیستم‌های ABS و ESP است.
-
چه امکاناتی در داخلی خودروی سورن پلاس موجود است؟
پاسخ: سورن پلاس دارای امکاناتی همچون روکش‌های چرمی، سیستم صوتی با اسپیکرهای بلندگویی، سیستم گرمایشی و خنک کننده هوا، و سیستم ناوبری می‌باشد.
-
آیا هر دو خودرو دارای دیفرانسیل قفل یا کنترل ترمزی هستند؟
پاسخ: بله، هر دو خودرو دارای دیفرانسیل قفل و سیستم کنترل ترمزی ABS می‌باشند.
-
آیا موتورهای این دو خودرو بهینه‌سازی شده‌اند؟
پاسخ: بله، موتورهای رنو ال ۹۰ و سورن پلاس بهینه‌سازی شده‌اند تا کارایی و اقتصاد سوخت بهتری داشته باشند.
-
آیا هر دو خودرو دارای گارانتی معتبر هستند؟
پاسخ: بله، هر دو خودرو دارای گارانتی معتبر ارائه می‌شود که شامل خدمات پس از فروش و تعمیرات می‌شود.
-
آیا قطعات یدکی برای این دو خودرو آسان قابل یافتن هستند؟
پاسخ: بله، قطعات یدکی برای رنو ال ۹۰ و سورن پلاس به راحتی قابل یافتن هستند و توسط نمایندگی‌های معتبر ارائه می‌شوند.
-
چه میزان مصرف سوختی دارند؟
پاسخ: مصرف سوخت این دو خودرو بستگی به شرایط رانندگی و نوع موتور دارد، اما معمولاً در شرایط متوسط، میانگین مصرف سوخت آنها در حدود ۶ تا ۸ لیتر بر صد کیلومتر است.
-
آیا این دو خودرو دارای سیستم‌های اتوماتیک ترمز هستند؟
پاسخ: بله، هر دو خودرو دارای سیستم‌های اتوماتیک ترمز مانند ABS هستند.
نتیجه‌گیری
در مقایسه دو خودرو رنو ال ۹۰ و سورن پلاس، مشخص شد که هر یک از آنها ویژگی‌ها و مزایا و معایب خود را دارند. رنو ال ۹۰ با طراحی ساده و اقتصادی خود، بیشتر بر کاربردی بودن و کاهش هزینه‌های تولید تمرکز داشته است، در حالی که سورن پلاس با اعمال تغییرات جزئی و بهبودهای محدود، سعی در افزایش جذابیت ظاهری خود داشته است. با این وجود، هر دو خودرو در مقایسه با رقبای بین‌المللی خود، از نظر طراحی داخلی و ظاهری همچنان فاصله دارند و نمی‌توانند به طور کامل رضایت خریداران علاقه‌مند به طراحی‌های مدرن و هیجان‌انگیز را جلب کنند.
دیدگاه شما چیست؟
با توجه به توضیحات داده شده در مورد مزایا و معایب هر دو خودرو، دیدگاه شما چیست؟ آیا تجربه‌ی شخصی شما با این خودروها به شما کمک می‌کند تا یکی را بر دیگری ترجیح دهید؟ به اشتراک گذاری تجربیات و نظرات شما می‌تواند به دیگر کاربران در انتخاب خودروی مناسب کمک کند.
